Mentoren Martin Gaus Academie

Onze mentoren

Als je een opleiding volgt bij de Martin Gaus Academie word je tijdens het gehele traject bijgestaan door een eigen mentor. Onze mentoren zijn zelf al jaren actief in het hondenvak en kunnen jou als geen ander begeleiden tijdens je studie. Hieronder lees je wie onze mentoren zijn en wie je dus tegen kunt komen als je bij ons je studie doet.

Christa in het kort:

– Geboren in ’72

– Woont in Amersfoort

– Wordt blij van haar volwassen dochter

– Geeft humane- en hondenmassages

– Altijd in voor sushi

– Hondenmoeder van Beau (rottweiler) en Brownie (chihuahua)

Als je jezelf zou vergelijken met een dier, welk dier zou dat zijn?

Nou, dat is wel lastig, er zijn zoveel dieren in de wereld! Als ik zou moeten, zou ik een aap zeggen. Die staat al dichtbij ons en omdat ze lekker luieren, vlooien en eten, maar ook slim zijn. Apen zijn goed in een groep, kunnen anticiperen en zijn erg loyaal. Zo zie ik mezelf ook.

Wat vind jij het leukste aan het mentorschap?

Vooral het samenwerken en een stabiele factor kunnen zijn. Ik ben en blijf een regelneef en ben graag bezig met het voorkomen en oplossen van problemen. Ik vind het mooi als studenten zich vertrouwd voelen bij me en het gevoel hebben hun verhaal bij me kwijt te kunnen als ze dat willen.

Dertig jaar geleden heb ik dat zelf ontzettend gemist in mijn studie en misschien mijn hele leven wel. Ik ben van Chinees – Indische afkomst en ben daardoor heel zelfstandig opgevoed. Mijn moeder had een eigen onderneming en mijn vader werkte in de horeca, waar ze beiden druk mee waren. Ik was denk ik een van de eerste ‘sleutelkinderen’. Daar zitten mooie en leerzame kanten aan, maar ik heb daardoor ook support en soms een luisterend oor gemist. Het zelfredzame heeft me weliswaar gebracht tot de zelfstandige regelneef die ik nu ben. Ik heb het omgezet in mijn kracht, en draag binnen het mentorschap dan ook graag bij aan het geregel rondom de studie.

Welke gebeurtenissen hebben je gevormd tot wie je nu bent?

Rond kerst 2017 heb ik een hartstilstand gehad. Beter gezegd; vijf keer. Ik ben zo blij dat ik nu nog leef en het engeltje op mijn schouder ben ik nog steeds dankbaar. Een gebeurtenis zoals deze maakt dat je goed gaat nadenken over wat je wil in je leven. Na lang nadenken ben ik gestopt met mijn drukke baan. Dat ik op dat moment met Lesley (van Alfen – manager Academie) in aanraking kwam en via haar bij Prins Petfoods binnen ben gekomen, bevestigt mij dat toeval niet bestaat. Het had zo moeten zijn.

Ik vind het gek om over mijzelf te zeggen, maar na dit alles vind ik mezelf een sterk persoon met een groot hart. Het is zo belangrijk om in het leven dichtbij jezelf te blijven. Dan kom je bij het eindpunt dat je in gedachten had. Ook binnen opleidingen tot dierprofessional wordt je erg met jezelf geconfronteerd, bijvoorbeeld binnen je samenwerking met anderen. Juist door mijn levenservaring kan ik me goed inleven in studenten.

Wat wil je studenten meegeven?

Hoe moeilijk de weg soms is, het eindpunt bereik je door het samen te doen. Dat hoeft niet altijd groots of meeslepends te zijn, maar even inchecken op het moment dat je vastloopt of verward bent kan heel fijn zijn. Daarnaast kun je bij ons aankloppen als je vastloopt in het maken van een planning. Ook ingrijpende (privé)gebeurtenissen mogen er zijn en hoeven je loopbaan niet in de weg te staan. Integendeel, het kan het zelfs verrijken.

Edgar in het kort:

– Geboren in ’69

– Woont in Lelystad

– Wordt blij van zijn drie dochters en zoon

– Geeft les, verbinding en bewustwording

– Altijd in voor (het maken van) lekker eten

– Kattenbediende van Jax en hondenvader van Bowi

Als je jezelf zou vergelijken met een dier, welk dier zou dat zijn?

Een solitair dier, dat graag zijn eigen ding doet, zoals een kat. Ik hou zeker van gezelligheid, maar kan ook erg genieten van momenten alleen of samen met de dieren. Verder ben ik zelfstandig en hecht ik waarde aan een paar goede vriendschappen.

Wat vind jij het leukste in aan het mentorschap?

Het persoonlijke contact met studenten. In de jaren dat ik bij de Martin Gaus Academie in dienst was (2014 – 2019) heb ik de rol van mentor al op me genomen zonder dat die rol destijds bestond. Ook toen maakte ik tijd voor mijn studenten en ging ik in gesprek als hij of zij iets wilde bespreken. Iedere student is uniek en juist die diversiteit spreekt me erg aan. Van schoolverlater tot gepensioneerde, ze kunnen elkaars klasgenoten zijn en zich met elkaar verbinden.

Tijdens mijn eigen middelbare schooltijd heb ik een mentor echt gemist. Daaraan terugdenkend zou iemand om mee te sparren zeker een toegevoegde waarde zijn geweest. Ook is het een gemis geweest dat er vanuit huis niet veel over emoties werd gesproken of over dingen waar ik tegenaan liep op school. Ik weet nu hoe fijn en helpend het is om dingen te delen en ze daardoor vanuit een ander perspectief te zien.

Welke gebeurtenissen hebben je gevormd tot wie je nu bent?

Ik denk dat alles wat je meemaakt in het leven je op een bepaalde manier vormt, de goede en mindere dingen. Zowel privé als in mijn zakelijke carrière heb ik veel geleerd van verschillende mensen die ik heb ontmoet. Ik ben door mijn werk altijd in contact geweest met mensen van verschillende niveaus, leeftijden, herkomst, etc. Elke nieuwe ervaring heeft weer bijgedragen aan een stukje persoonlijke ontwikkeling. Zo ook het werken in de dierenbranche. Vroeger stond ik vrij zwart-wit in het leven. Iets kon alleen maar goed of fout zijn, meer smaken waren er niet. Door te werken in een branche waar je meer naar jezelf leert kijken (wat kan ik anders doen?) op een ‘wat gaat goed en wat kan beter’ manier, ben ik als mens ook positief veranderd.

Wat wil je studenten meegeven?

Heb zelfvertrouwen en neem de tijd en de ruimte om een eigen mening te vormen. In onze mooie branche zie ik best veel mensen die onzeker zijn over wat ze doen omdat ze niet zeker weten of het wel goed (genoeg) is. Er zijn ook mensen die doen wat ze doen ‘omdat ze het altijd zo hebben gedaan’. Mijn tip: Koester de overeenkomsten en omarm de verschillen die je tegenkomt. Blijf nadenken en vorm je eigen mening. Durf kritisch naar jezelf te zijn, maar ook trots op wat je bereikt hebt. Als ik studenten hier ook maar een klein beetje in kan begeleiden, dan is mijn werk geslaagd!